Stór dagur í gær. Tönnin er farin! Hún datt í tannburstun morgunsins. Hérna var mikil gleði og margir fengu að sjá gatið í gær. Hugi burstaði tönnina sérstaklega og setti í kassa undir koddann. Uppskeran var 100 RMB í morgun.

Við fórum í síðasta tímann á vélmennanámskeiðinu í gær. Þetta var skemmtilegt námskeið, Hugi fékk sérstaklega mikið út úr því en þetta var gerð vélmenna úr legokubbum. Einskonar mótor dreif svo vélmennið áfram og hægt er að forrita það. Við gerðum alltaf tvö vélmenni í hverjum tíma, m.a. geimveruvélmenni og diskóvélmenni. Hugi var mjög duglegur að fylgja leiðbeiningum á blaði, kennarinn hrósaði honum fyrir lagnina. Við Stirnir hjálpuðumst að við að setja saman.

Eftir námskeiðið í gær hittum við Yongjia og tókum metro og leigubíl á efna og fatamarkað. Hún þurfti að sækja föt þangað sem hún lét sauma þarna. Það var sérstök upplifun að koma á þennan markað, strákarnir skoðuðu allt og heilsuðu upp á sölumenn. Þegar við komum á básinn þar sem fötin áttu að vera tilbúin reyndust þau ekki vera til svo við vorum leidd út af markaðnum inn á bakstræti og inn í hús þar. Þetta hús var nú varla mannabústaður en virtist vera heimili og vinnustaður. Það var 37 stiga hiti í gær og aumingja fólkið sem sat þarna við vinnu hafði einungis viftu til að kæla sig. Því miður eru þetta aðstæður þeirra lægst launuðu hérna í Kína. Ekkert eldhús, einungis gashella til að elda matinn. Rúmin voru dýnulaus, bara bambusmotta á viðarborði. Það var tekið vel á móti okkur og strákarnir voru settir fyrir framan viftuna meðan við hinkruðum eftir fötunum. Það kom þarna kona með ungbarn og barnið hafði enga bleiu heldur gat á fötunum. Bræðrunum fannst þetta skrýtið og fengu að skoða barnið í krók og kring.

Saumastofan í bakhúsinu.

Í hitanum sefur fólk á bambusmottum, Huga fannst það bara þægilegt að leggja höfuðið á mottuna.

Bræðurnir í aksjón, komnir með hausana inn í efnisstranga.
Felumynd, hvar er Hugi?