Lí var mikið niðri fyrir þegar ég kom heim einn daginn í síðustu viku. Þá hafði Eyja togað sig upp á fætur í rúminu sínu og stóð þar roggin. Þær sýndu mér afrekið sem var myndað í bak og fyrir. Við mæðgur fórum í tíu mánaða skoðun í lok síðustu viku og tölurnar segja að Eyja sé stutt og þybbin, 70,5 cm og 10,6 kg, alveg fullkomin krúttbolla.
Hugi kom fram á vetrartónleikum í síðustu viku. Þetta mega víst ekki heita jólatónleikar því ekki halda öll börnin í alþjóðlega skólanum jól en þarna eru nú sungin jólalög og lög um frið á jörð. Börnin í Hugaárgangi sungu og spiluðu á blokkflautur, stóðu sig vel að venju, vön því að koma fram á sviði.
Þarna má sjá Hadley og Emily í fremstu röð, vinkonur Huga
Ævar, íslenskur vinur í annarri röð
Það sást ekki framan í drenginn frekar en venjulega
Þarna glittir í hann
og að loknum performans dró hann frá
Við nágrannarnir héldum lengjupartí á laugardaginn. Svíarnir stjórnuðu marsipanjólasveinagerð og piparkökubakstri og við Kjartan smökkuðum ýmis konar jólaglögg og núbba (snafsa)með þeim. Við borðuðum saman í okkar húsi og börnin skiptust á gjöfum. Fredrik sagði að við þekktum börnin hans betur en amma þeirra og afi, nokkuð til í því. En þetta var skemmtilegt. Ég er á bakvakt þessa dagana ef Elin þarf að fara á fæðingardeildina að nóttu til, hún átti að eiga í gær en allt er rólegt enn. Ég bíð eftir því að það verði bankað upp á um miðja nótt.
Philip, Stirnir og Hugi við jólatréð. Við erum löngu búin að setja það upp.
Mattias og Elin í fjarska, þau eiga von á þriðju stelpunni á hverri stundu
Fredrik og Kjartan
Eyja er mikið að æfa sig í að standa upp og togar sig allsstaðar upp. Hérna stendur hún við dótakassann í stofunni:
Christina danska vinkona mín er á heimleið alfarin til Danmerkur núna fyrir jólin. Við hittumst mikið fyrsta árið hérna, vorum báðar nýfluttar til borgarinnar og fórum í dagstúra saman. Hún hefur tekið kínverskunámið mjög alvarlega og er vel talandi. Við hittumst í vikunni og borðuðum síðustu tælensku (uppáhaldið) máltíðina saman. Hittum svo þessi kínversku hjón með son sinn á förnum vegi og Christina spjallaði við þau. Ég á eftir að sakna Christinu, við höfum staðið saman vaktina á foodfair síðustu ára og deilt þessari reynslu saman að búa í Kína.
Við Elsa kynntum íslensku jólasveinana fyrir krökkum í Hugaárgangi í gær. Við settum upp einhverskonar sýningu, vorum með smá props og myndir og leiddum börnin í gegn. Sjö bekkir gengu í gegnum sýninguna á tveimur tímum, 15 mínútur á bekk. Krakkarnir voru áhugasamir, sérstaklega um Grýlu hina ógurlegu sem enginn veit hvort lifir enn eða kannski er hún bara veikburða í helli sínum og kemst ekki til að ná í óþekka krakka. Ég sá um að tala við krakkana og var eins og sprungin blaðra eftir þetta. Held að við séum búnar að kynna jólasveinana nokkuð vel fyrir þessum árgangi.
Hugi fór í afmæli á sunnudaginn til Emily. Hann er mikill vinur stelpnanna, var eini strákurinn sem var boðið í veisluna. Kom svo heim með perluhring sem hann hefur ekki tekið niður síðan. Mamma Emily stóð fyrir ratleik um hverfið en þau búa í hverfi/lokuðu svæði sem heitir Le Chateau (Kastalinn) og þar sá ég ekki betur en marmari væri á gólfum.
Fleiri myndir af Eyju, teknar í sólargeislunum sem komu inn um stofugluggann í gær:
aaa við gardínuna, nú kann Eyja svo mörg trix að hún gerir þau stundum öll í einu, vinkar, klappar...
Bumban sæta sést vel þarna
Hugi og Emily afmælisbarn á leið í hádegisverð í skólanum
Í dag fór ég í ferð með Hugabekk og tveimur öðrum bekkjum. Við fórum í neðanjarðarlestina og áttum að svara spurningum á hverri stöð sem við fengum með okkur á blaði. Þetta var ansi mikil vinna og stress. Þegar við vorum hálfnuð vorum við saman fjórar mömmur í slagtogi og bárum ábyrgð á átta krökkum. Einni stelpunni var flökurt, Hugi kvartaði yfir vanlíðan og vildi fara heim, annar strákur grét og einn annar var með hálsríg og vildi lika fara heim. Ferðin átti að enda með salibunu í Maglev lestinni sem fer út á flugvöll á yfir 400 km. hraða á klukkustund. En við Hugi gáfumst bara upp, hann kvartaði svo mikið. Förum bara seinna í Maglevinn.
Hugi, Hadley, Emily og Klint á brautarpalli
Fer þessi lest ekki að koma
Dan pabbi Hadley, hann er kennari
Börnin skrifa niður svörin
Hugi rokkari með stelpunum
Dalla
2 comments:
Hún er nú meira krúttið hún Eyja, svo sæt og montin með sig.
Bravo Eyja, fyrir framtaksemi og dirfsku! Elle est rigolote, toute ronde sur ses petites jambes. J'espère que sa bronchite est en voie de guérison et qu'elle supportera bien le voyage en Syrie. J'ai hâte de voir des photos de là-bas.
Bon Noel et bon voyage!
Bises à tous,
Amma Catherine
Post a Comment