Food fair

Í síðustu viku hittumst við hjá mér, Elsa og Anna til að baka kleinur. Eftir að við vorum búnar að ræða ástandið á Íslandi þangað til okkur varð heitt í hamsi tókum við til við baksturinn, Anna leiddi okkur amatörana í gegnum þetta, hefðum ekki klárað þetta án hennar.

Anna steikir

Nágrannabörnin fengu smakk eftir skóla, hérna er Karólína með Eyju sem var að klára kvöldgrautinn

Karólína er orðin mikil vinkona Eyju og lýsir því yfir hvað hún sé sæt þegar hún kemur í heimsókn

Tilefni kleinubaksturs var hið árlega foodfair þar sem foreldar selja mat frá sínu þjóðlandi á mikilli  hátíð í skóla strákanna. Við Elsa vorum ekki með mikilmennskubrjálæði þetta árið og fengum afnot af borðshorni hjá Norðmönnum. Vorum að hugsa um það á tímabili að hætta við en settum undir okkur hausinn og mættum með okkar góðgæti.

Eyja á leið á foodfair

Hátíð í bæ og hoppukastalarnir komnir upp

Christina danska sá um danska borðið með löndum sínum

Við Elsa leggjum á borð

Elsa með flottar pönnukökur sem Árni bakaði að morgni dags

Svíarnir voru líka með pönnukökur en dáðust að bakstrinum og framsetnigunni hjá Elsu og Árna

Kleinur (twisted donuts) og pönnukökur

Litadýrð hjá Malasíu

Japanir alltaf huggulegir

49 þjóðir tóku þátt

Norðmenn stóðu við vöfflujárnið

Snafsinn ómissandi

Kleinusmakk

Tilvonandi viðskiptavinir

Alltaf skrítinn svipur við fyrsta bita

Lí framleiðir dýrindis grænmetismauk ofan í Eyju

Hún stækkar vel af því, orðin 9,2 kíló

Eyja 7 mánaða og Tiffany 17 mánaða með Lethe

Lethe öfundaðist mikið út í bumbu og handleggjafitu Eyju

Örn fær mömmuknús

Anna

Örn og Boggi

María gæðir sér á pönnuköku

Veislan búin

Umferð á heimleið

Komin í franska hverfið okkar þar sem tré standa við götur

Það hefur nú oft selst betur hjá okkur en ég held að framboðið af mat hafi verið of mikið þetta árið.

Sunnudagurinn fór svo í það að koma bræðrum í afmæli, reyndar vildi Stirnir ekki fara í eitt afmæli þegar hann mætti á staðinn. Hann fylgdi mér þá bara í Íslendingamálsverð í staðinn, þar hittumst við tæplega þrjátíu manns. Við erum orðin svo mörg að það er vel partíhæft.

Í gær var svo skoðun og bólusetning hjá Eyju. Hún er komin yfir 9 kíló sem er fínt en er ekki að lengjast mikið, hún var reyndar kreppt af gráti meðan var verið að mæla hana svo ég tek ekki alveg mark á mælingunni. Hún er komin með það mikið vit að nú grætur hún á hjúkrunarfræðinga og lækna. Læknirinn er enn að tala um höfuðstærðina þó búið sé að kíkja í höfuðið, þetta þreytir mig mikið. Næst ætla ég að taka Kjartan með svo hún geti séð höfuðið á honum.

Baráttukveðjur til vina og vandamanna, Dalla